Het is woensdagavond, en we zijn thuis met z’n viertjes, Youp ligt in bed, Bram ook, en we genieten na van een goede dag.
Na de spannende twist op vrijdagavond, konden we zaterdag gelukkig gewoon naar huis. En na een kort bezoek van de zaalarts tijdens de visite, die constateerde dat het blaasje niet echt wat was om ons zorgen over te maken, stapten we snel de auto in naar huis. Die avond gingen Ray en ik met Bram uit eten om traditiegetrouw de vakantie in te luiden. Natuurlijk hadden we dat het liefst met z’n viertjes gedaan, maar na een drukke week voor Youp, kwam die lekker bij in zijn eigen bedje bij onder toeziend oog van opa en omi.
Ray en ik zijn sinds thuiskomst van Youp afgelopen zaterdag afwisselend gaan werken, om zo ook daar weer wat meer te kunnen doen, iets waar we zelf ook enorm blij mee zijn en wat ondanks dat het energie kost, ook energie geeft.
Bram komt lekker bij thuis van een pittig schooljaar en komt zichtbaar tot rust. En thuis krijgen we met Youp langzaam een ritme, en zien we dat hij zich stukje bij beetje beter voelt. Weliswaar heeft hij af en toe last van overgeven, iets was bij deze kuur niet ongewoon is. Maar het beperkt zich tot de ochtendvoeding en niet hele voedingen dus vooralsnog geen probleem. Ook lijken zijn billen weer wat verder kapot te gaan, maar is ook dat voorlopig nog beheersbaar met dikke lagen sudo en barrière creme. Vandaag zijn we dan ook op controle in het AMC geweest en gaf de arts daar aan dat het lijkt alsof hij deze kuur prima heeft doorstaan, wel is hij in aplasie, maar dat moet door de prik met neulasta van gisteren, sneller weer beter gaan. Hopen maar dat hij ondertussen geen virusjes oppikt.
Verder lacht hij veel, geniet hij vooral van het bij zijn grote broer zijn, en is die degene die zorgt dat Youp zich steeds vaker in bochten wringt om hem te volgen en daarbij op zijn buik beland! Wow. Ook krijgt Youp al 2 tanden, zulke mijlpalen, en zijn we bijna blij als hij huilt om de pijn behorende bij het doorkomen van die tanden…. Je zou in al dat chemo geweld soms vergeten dat het ook nog een gewone baby is. Ook is hij nu echt kaal op een paar laatste wimpers na. Waar we eerst wegkwamen met het “babykaal” zijn, is dat nu toch echt duidelijk chemokaal geworden. Maar gelukkig maken stralende ogen en een grote lach dat allemaal goed!
Al met al zijn we enorm tevreden over deze N5 kuur. Hopen maar dat hij ook de tumor een flinke optater heeft gegeven. Ondertussen worden we nog steeds verwend met allerlei prachtige cadeaus. Mooie bossen bloemen zorgen ondanks de regen voor een zonnig gevoel in huis. En Youp is verwend met een grote heliumballon, dat vindt hij helemaal te gek. Dat moeten we dus ook regelen voor de N6 kuur over 1,5 week!
Voor nu genieten we enorm thuis en hopen we zelfs nog even weg te gaan samen hier in de buurt om soort van een mini break samen te vieren! Al met al goede tijden waar we alle vier zo enorm van genieten.
Dan nog even iets anders. Ik wil jullie voor morgen vragen of jullie eventueel een kaarsje willen branden voor onze lieve vriendjes Timo en Jelle. 2 kindjes van 3 en 2 jaar die ook neuroblastoom hebben, en die tegelijk met ons zijn begonnen aan de behandelingen. Zij hebben hun 6 kuren bevochten en zullen morgen beiden worden geopereerd. Een hele spannende stap voor de kinderen en hun ouders. Mocht je tijd hebben, wil je dan aan onze vriendjes denken, zodat zij veel positieve gedachten ontvangen die hen door deze moeilijke dag zullen dragen.
Dank weer voor al jullie berichten op het blog, Facebook of Instagram, jullie kaarten, telefoontjes, WhatsApp of messenger. Alles doet ons zo dankbaar zijn voor de enorme steun die we ontvangen.
Met een licht vakantiegevoel wens ik iedereen een heerlijke vakantie toe ook namens mijn mannen….
liefs Ray en Dagmar, Bram en Youp
