A.M.C. – Kaarsje voor Youp

YoUpdates

YoUpdate 20 augustus

By kaarsjevooryoup on 20 augustus 2017

Het is wat stil geweest op het blog en dat is eigenlijk wel een goed teken. Want de afgelopen week zijn we druk geweest, maar voornamelijk met normale dingen.

Afgelopen maandag 14 augustus mochten we met Youp naar huis, na zijn 8 daagse N6 kuur in het AMC, een kuur die relatief goed is verlopen. Hij leek de gehele periode zich het meest naar te voelen door zijn doorkomende tandjes boven. Maar uiteraard ook lusteloos en moe door de chemo. Na maandagmiddag samen thuis te hebben opgestart, zijn Ray en ik de rest van de week afwisselend aan het werk geweest. Dat was best spannend af en toe, zeker toen woensdag Youp zijn neulasta prik kreeg door de thuiszorg. Voor het eerst een “medische handeling” zonder dat een van ons erbij was. Gelukkig was oma erbij en die belde iets later dat het heel goed was gegaan en Youp niet had gehuild. Bram meldde daarbij dat dat door zijn aanwezigheid kwam :-). Gelukkig dat de broers gek op elkaar zijn.

Verder hebben we dus deze week geprobeerd een relatief normaal leven te leidden, hetgeen ons ook best goed af ging. Werken, leuke dingen doen met de kinderen, af en toe met vrienden bijpraten en samenzijn, en vooral ook heel erg genieten van de rust. In een chemo week raak je je privacy kwijt en leef je als een gesplitst gezin, niet erg want het moet gewoon, maar dus nog meer genieten op het moment dat je weer bij elkaar bent en je je eigen tempo kan en mag bepalen.

Youp is merkbaar weer aan het bijkomen, lacht en brabbelt veel, hij rolt heel veel op zijn buik en tot zijn (en soms onze) verbazing rolt hij ook weer terug. Hij houdt het nu ook erg lang vol op zijn buik, en wat vinden wij hem knap! Ook worden er soms bellen geblazen, en blazen we vol overtuiging terug. En al met al blijven zijn blauwe ogen stralen en zijn prachtige lach vaak doorbreken. Het blijft bijzonder hoe veerkrachtig kinderen zijn, en hoe ze in het nu kunnen leven. Met zijn 8 maanden verbaast, verwondert en betovert hij ons!

Wel werden we deze week ook heel erg geconfronteerd met de kracht van de ziekte neuroblastoom. Een kleine dappere jongen heeft in de ziekte zijn meerdere moeten erkennen. Via andere ouders waar we mee in contact waren, leerden we hen “op Facebook” kennen, vaak kom je elkaar dan op een gegeven moment wel in het PMC tegen, en weet je een beetje het achterliggende verhaal. En omdat je allemaal door datzelfde onzekere moeilijke slopende proces gaat, is er toch een directe connectie. Dan komt zo’n bericht enorm binnen. Twee dappere liefdevolle ouders die hun kind met zoveel zorg en liefde omringden, die zo alles aangingen, moeten nu samen verder, en ik weet niet wat ik moet zeggen of doen, om hen een stukje kracht te geven, mijn hart gaat naar ze uit.

Maar daarmee wordt onze vechtlust en de wil om door te gaan, maar bovenal om te genieten en dankbaar te zijn voor alle momenten nu, groter. Want wat hebben we veel om dankbaar voor te zijn, 2 knappe kinderen die zo gek op elkaar zijn en die zo lief voor elkaar zijn. We hebben veel mooie en bijzondere kinderen en hun ouders mogen ontmoeten in dit proces, en mogen leren van hen. We hebben op zoveel steun mogen rekenen van familie, vrienden en bekenden, maar ook zoveel onbekenden. We krijgen dagelijks post en ook zoveel cadeautjes voor de kinderen wat altijd een hoogtepunt is zeker voor Bram! Zo lief van jullie allemaal. We zijn helaas niet in staat iedereen persoonlijk te bedanken en soms überhaupt niet omdat volledige namen of adressen ontbreken. Maar we zijn oprecht heel blij met alles!

Het leven is moeilijk met een kind met kanker, dat staat buiten kijf, dat is een gegeven. En ik hoop zo dat iedere ouder die zich in deze situatie bevind, zich ook zo omringd mag voelen door liefde, door steun, want wat is dat hard nodig en wat helpt dat enorm. Want hoe fijn het ook is om te werken en normale dingen te doen, het leven is niet meer normaal, eigenlijk verre van….

Voor nu genieten we dus maar dubbel en dwars, dinsdag en woensdag aanstaande zijn weer de bekende onderzoeken MIBG en MRI scans. Die zullen dan laten zien wat deze laatste 2 chemo’s hebben gedaan. De week erna volgt het gesprek met de oncoloog die ons het verdere behandelplan zal doen toelichten. Heel erg spannend hoe het verder gaat lopen, want voor het eerst hebben we geen idee welke stap er nu zal komen. Maar dat laten we dan maar even voor wat het is. We wachten af met vertrouwen in Youp en de artsen. En we hopen dat we in elk geval met deze periode weer positieve stappen hebben gezet, op naar het bloemetje aan de kraal.

6 Comments

YoUpdate 8 juni – Tour du Youp the week after….

By kaarsjevooryoup on 8 juni 2017

(English below)

Alsof we door een vrachtwagen zijn overreden, zo ontzettend moe zijn we. We zijn op, op van emotie, slaapgebrek, aandacht en meer.

Maar wat was het geweldig afgelopen weekend. Met als klapstuk het ongelofelijke bedrag van 22.500 euro dat is opgehaald voor Stichting Villa Joep – het fonds tegen neuroblastoom kinderkanker.

Wat zijn we iedereen ontzettend dankbaar! We willen dan ook alle organisatoren, deelnemers, vrijwilligers, sponsoren, en donateurs bedanken voor eenieders bijdrage. Wat was het hartverwarmend om te zien en te ervaren, dat we zoveel steun mogen ervaren.

Ik hoop later deze week een uitgebreid blog te schrijven, voor nu ligt de focus op bijtanken en genieten van het thuis zijn! Want door de hulp van de oncologen in het AMC hebben we tot en met vrijdag nog maar 1 antibiotica gift per dag en kunnen we die sinds zondag op de dagbehandeling ontvangen. En dat betekent dat we Youp konden meenemen naar het slotstuk van de Tour du Youp en dat we nu al een paar dagen thuis genieten samen.

Onze lieve Youp doet het fantastisch en we zien onze beide mannen opbloeien door de tijd samen. Youp moet enorm giechelen soms wat ons doet schaterlachen, en dan zomaar lijkt het even normaal. Dus daar genieten we nu even van. Tot heel snel

liefs Dag en Ray

As if we were ran over by a truck, that’s how we feel, we are so tired. We are exhausted, from emotion, lack of sleep, the attention and more. But an amazing event last weekend. And with the dazzling amount of 22,500 euros collected for the Foundation Villa Joep – the fund against neuroblastoma childcancer.

We are so grateful to everyone! We would like to thank all organizers, participants, volunteers, sponsors, and donors for one’s contribution.It was heartwarming to see and experience, that we could count on so much support.

I hope to write an extensive blog later this week, for now the focus is on refueling and enjoying being at home! Because by the help of oncologists in the AMC, we have until Friday only 1 antibiotic gift per day and can we receive them on daily treatment since last Sunday. And that means we could take Youp to the final day of the Tour du Youp and that we have been together for a few days now. Our lovely Youp is doing great and we see our two men flourish through their time together. Youp is giggling at times and that makes us smile…. And suddenly it just seems normal. So love and cherish our time together for now. We will send an update soon again.

Love Dag en Ray

3 Comments

Tour Du Youp | YoUpdates

YoUpdate 30 mei – einde chemo ronde 3

By kaarsjevooryoup on 30 mei 2017

Na een lange dag voor mij in Enkhuizen, schrijf ik jullie vast de update over Youps laatste chemo ronde. Ik ben vandaag met Bram mee op schoolreis geweest, naar Sprookjeswonderland. Wat hebben we het leuk gehad, en wat was het fijn om met mijn grote oudste lieve schat mee op pad te gaan. Het was uiteraard vermoeiend en zeer vol van indrukken, maar het was ook wel heel fijn om te doen.

Zo de 3e chemo zit erin! Het leek rustig te beginnen. Maar helaas eindigt ook deze ronde wat minder positief dan we eraan begonnen. Onze kleine vechter kreeg gedurende de week steeds meer last van zijn darmen en krampen. Door de chemo zijn de darmvliezen en slijmvliezen in zijn keel aan het ontsteken en irriteren. Hij heeft daardoor steeds meer pijn gekregen. We zijn daarom afgelopen zondag al verhuisd naar een 1-persoonskamer, omdat hij zeer pijnlijk en onrustig was. Ook kreeg hij eerst Tramal toegediend, dat werd maandag alweer verdubbeld en sinds vanochtend zijn ze toch overgegaan op morfine via de interne lijn. Dat is ergens een enorme tegenvaller. Naast dat ons mannetje zo veel pijn heeft en dus erg is aangedaan, betekent dit ook dat hij morgen niet naar huis mag. Daar zijn kuur erop zit in het PMC en het oncologische gedeelte daarmee klaar is, verhuizen we morgen dus weer naar het AMC.

Morgen gedurende de ochtend zal Youp met Ray samen per Ambulance weer worden overgebracht naar het shared care. Ook krijgt hij daar antibiotica omdat hij koorts heeft gekregen. Het is nog niet te zetten of hij een infectie heeft, e.e.a. is middels een bloedafname weer op kweek gezet. Laten we hopen dat het maar een milde infectie of iets dergelijks is. En dat we maar van een kortdurend verblijf in het AMC blijven.

Natuurlijk is dit weer balen, maar het is voor Youp wel fijn dat hij direct onder behandeling blijft en we niet eerst even naar huis gaan, en dan met spoed weer terug. Maar onze lieve Youp blijft strijden en helaas is dit alles nodig om die tumor weer een optater te geven. En dat gaat gebeuren. Daar hebben we alle vertrouwen in.

Morgen is een bijzondere dag, ook zonder onze Youp thuis. We zijn enorm dankbaar voor alle ondersteuning. En morgen begint de 1e editie van de Tour du Youp. Morgen om 16.00 uur wordt er door de ouders van Brams klas gezwommen en gesuppt over het Spaarne. Bij de steiger bij “Land in Zicht” bij de Schoterbrug, gaan de dappere ouders het water in. En halen daarmee geld op voor Villa Joep – het fonds tegen Neuroblastoom kinderkanker.

Kijk eens wat de lieve ouders van de klas van Bram hebben klaargespeeld in enkele weken tijd. Als je nu kunt komen, om aan te moedigen, te kijken en te steunen zouden we dat geweldig vinden. Het is morgen 31 mei om 16.00 uur op de onderstaande locatie in Haarlem (vlakbij de Schoterbrug in Haarlem Noord. Het beloofd een gezellig evenement te worden!

Wat onwijs gaaf dit!

Zoveel mensen die in zo een korte tijd mee willen werken aan zo iets moois en belangrijks.
MORGEN IS DE DAG!
✅ Wethouder van sport onderwijs en jeugd Merijn snoek geeft ons startschot!

✅ Supadventurens is erbij met alle benodigdheden!

✅ Live muziek en entertainer Paul Meijaard!

✅ Haarlem 105 komt deze actie filmen!

✅ Haarlemsdagblad is erbij!

✅ Vomar zorgt voor lekkers.

✅ Reddingsbrigade (veiligheid voor alles)!

Hopelijk zien we jullie daar… En mocht je nou niet in Haarlem wonen.. .Vrijdagavond vertrekt een bus vol fietsers vanuit Amsterdam en uit enkele ander locaties naar Groningen. Zaterdag ochtend vertrekken zij uit Groningen voor de eerste etappe van de Tour du Youp. Zo rond 9.30 uur vertrekken zij bij NH Groningen (Hanzeplein 132), Zij kunnen daar wat aanmoediging voor de lange tocht naar Nunspeet ontvangen!

En dan op zondagochtend vertrekken ze weer vanuit Nunspeet bij NH Sparrenhorst op de Eperweg 46, naar NH Koningshof in Veldhoven.

Maandag 5 juni (mijn verjaardag) meldden zich nog diverse dag etappe fietsers ook in Veldhoven en gezamenlijk fietsen zij naar NH Maastricht naast het MECC, waar ons eindpunt is. Ook de fietsers van de 35 km en de runners 5km lopen en fietsen naar het NH Maastricht. Daar zo rond 13.00 komen ze allemaal aan. En daarna zullen we de cheque met totaal opgehaald bedrag overhandigen aan een ambassadeur van Villa Joep – het fonds tegen neuroblastoom kinderkanker.
Al met al heel veel mooie dingen die ons zo veel energie geven. We zijn zo dankbaar en het geeft bijzonder veel moed en kracht om zo te blijven vechten, en hiermee helpen jullie niet alleen onze Youp maar ook al die andere kindjes die helaas moeten vechten tegen deze ziekte.

Dankjewel uit de grond van ons hart.

Namens mijn 3 lieve mannen, liefs

Dagmar

13 Comments

YoUpdates

YoUpdate 15 mei

By kaarsjevooryoup on 15 mei 2017

(English below)

We kunnen het bijna niet geloven, het is 15 mei. Wat vliegt de tijd. Youp is nu ruim 5 maanden oud, een hele bink in onze ogen. En het is even geweest sinds de laatste update, 6 dagen alweer, en het blijkt dat jullie veelal op een update zitten te wachten. Ik werd al op mijn vingers getikt 🙂

Maar waar het met Youp qua ontwikkelingen vrij rustig is, woedde er een kleine storm om ons heen. Misschien naïef in deze tijd, maar hoe gek was de gewaarwording dat de blog “Lief meisje op de kermis”, viral ging. En deze naïeve mama was compleet in shock van alle aandacht. Zoals jullie hebben gezien is de blog meer dan 7000 keer gedeeld op Facebook. En daar kwam ineens een verzoekje van een reporter van vrouw.nl, of ze deze blog op vrouw.nl mocht delen. Ik was gevleid en dacht als dat helpt om dit scheldwoord de wereld uit te krijgen en anderzijds een mooie aanleiding voor wat bekendheid voor de Tour du Youp en belangrijker nog voor Villa Joep… mooi!

Maar ook op vrouw.nl ging het delen door en daar werd het artikel zo even op telegraaf.nl gedeeld. De volgende dag had ik berichtjes van diverse media in mijn inbox, en belde dezelfde verslaggeefster of het stuk ook in de daadwerkelijke krant De Telegraaf geplaatst mocht worden met wat meer tekst erbij. Compleet overdonderd belde ik Raym, wat ik daar nou mee moest. Hij was duidelijk, doen! Dit kun jij en dit is prachtige aandacht voor het doel. Maar het was zo veel dat ik even overspoeld werd door emotie. Wie ben ik nou helemaal om anderen te vertellen wat ze moeten doen, en wie luistert er nou naar mij?

Gesprekken met familie en goede vrienden als wel met medewerkers van Villa Joep, hebben me doen besluiten om het te houden bij het mooie artikel in De Telegraaf. Nu even mijn aandacht bij Youp en Bram houden. Even genieten van het feit dat ondanks dat Youp in het ziekenhuis ligt, het hem eigenlijk wel goed gaat. Wel intens dankbaar voor al jullie lieve reacties!

In het AMC kunnen we eigenlijk redelijk goed met Youp genieten, we proberen een beetje een dagritme te kweken, al wil meneer liever feesten ’s nachts, hij ligt dan ruim 2 uur heerlijk te kirren en lachen, hij geniet van de aandacht en laat duidelijk merken wanneer hij die aandacht mist. Fijn om hem zo te zien, iets minder fijn die weinige slaap die we krijgen.

Moederdag in het AMC was emotioneel, die ochtend werd ik wakker door een gezellig brabbelende Youp. En die mocht lekker even bij me in bed, even samen kroelen. Dat was heerlijk. De verpleegkundigen letten even op toen ik ging douchen, en bij terugkomst had Youp een prachtig cadeau voor me, een verwenpakket. Mama huilen :).

Later die ochtend kwamen Ray en Bram stuiterend binnen. Van Bram een prachtige beschilderde tas, heel erg leuk gedaan door school. En toen, compleet onverwacht een schilderij met de voetjes van Youp erop geschilderd. Dat had Ray met de pedagogisch medewerker van het AMC eerder die week geregeld. En toen braken de sluizen. Zo bijzonder en wat overspoelde me even de melancholie van wat er de afgelopen weken is gebeurd. Als klap op de vuurpijl kreeg ik van Raym een avondje uit cadeau. Rond de lunch kwamen papa en mama, oppassen op Youp en ging ik met Bram en Raym naar de hockeyclub. Waar Bram en ik Raym aanmoedigden, waar door Bram en vriendjes heerlijk gedanst werd op muziek, de eerste teams werden aangemoedigd, en we bijpraten met vrienden. Velen die ons aanspraken en even kwamen bijkletsen. Heel fijn, een ouderwets gezellige zondag. Waarbij Youp in hele goede handen was, en we vrolijke updates kregen op de app. ’s avonds aten we als gezin samen in het AMC, met uitzicht op de Arena, terwijl in Rotterdam de Kuip ontplofte met feestvreugde. Wat waren we toch ontzettend blij om even met z’n viertjes de week zo af te sluiten!

Woensdagochtend mogen we naar huis, wel met nog wat medicatie die moet worden afgebouwd en met zeker nog wat antibiotica, die zal nog minimaal een half jaar gegeven moeten worden. Wel is Youp even weer in aplasie geraakt door de lange antibioticakuur en we hopen dat als hij woensdag weer naar huis kan, hij weer op de goede weg is qua waarden.

Dan volgen donderdag en vrijdag de MRI en MIBG scan. Heel erg spannend. Woensdag de 24e zullen we dan horen wat het vervolgplan is. Dat zullen we vast even moeten verwerken en inplannen, dan zal ik later volgende week een vervolg blog plaatsen.

Liefs Ray en Dag

We can hardly believe it, it’s May 15th. Time flies. Youp is 5 months old now, a little big boy in our eyes. And it has been a while since the last update, 6 days ago, and it turns out that you are often waiting for an update. I got told off 🙂

But what has happened in terms of Youps recovery, it was rather quiet. The positive line continued, however around us a small tornado happened. Perhaps naive in this day and age of social media. But the blog, “Dear girl at the fair,” went viral. And this naive mom was completely shocked by all the attention. As you have seen, the blog has been shared more than 7000 times on Facebook. And there was a request from a reporter of vrouw.nl (dutch website mainly aimed towards women), if she could share this blog on vrouw.nl. I was flattered and thought if that helps to get this bad cursing word out of this world and on the other hand it was a nice opportunity to gain some awareness for the Tour du Youp and more importantly for Villa Joep … YES!

But from vrouw.nl, it get on going viral and the article was shared on telegraaf.nl (a dutch news paper site). The next day I received messages from various media in my inbox, and called the same reporter if the article could also be placed in the actual newspaper De Telegraaf with some more text. Completely overwhelmed, I called Raym, what I should do. He was very clear, Go ahead! You can do this and this is beautiful attention to the end purpose of awareness. But it was just too much too soon, and I just flooded with emotion. Who am I now to tell others what to do, and who would ever listen to me?

After several conversations with family and some good friends as well as with Villa Joep staff, I decided to leave it at the beautiful article in The Telegraaf. For now I keep my focus on Youp and Bram. Just enjoying the fact that despite that Youp is in the hospital, he is doing quite well. Thank you very much for all your nice comments!

In the AMC we can really enjoy Youp, we try create somewhat of a daily routine. And even when he prefers to party at night, he is happy to smile and smile for 2 hours, he is enjoying the attention and makes it clear when he misses that attention. Nice to see him like this, a little less enjoyable is the little sleep we get.

Spending Mother’s Day at the AMC was emotional, that morning I was woken up by a very happy Youp. And that one had to stay into my bed together with me. That was precious. The nurses watched him when I was taking a shower, and upon return, Youp had a wonderful gift for me, a real treat. And obviously I started to cry.

Later that morning Ray and Bram came bouncing in. Bram had made me a beautiful painted bag, very nicely done at school. And then, unexpectedly, I received a painting with the small feet of Youp on it. Ray had done this with the AMC’s educational assistant earlier this week. And then I could not stop crying for a moment. It felt so special but also I was somewhat overwhelmed with melancholy of what has happened over the past few weeks. And ultimately I also received a gift from Raym. As from lunchtime, my mom and dad, watched Youp. Then I went with Bram and Raym to the hockey club. Where Bram and I supported Raym during his game and where Bram and boyfriends danced well on music, and we talked to friends. It felt like a regular, great spend Sunday. With Youp well taken care off, and of whom we received happy updates on the WhatsApp. In the evening we had dinner together as a family in the AMC, overlooking the Arena, while in Rotterdam the Kuip exploded with pleasure.

On Wednesday morning we may go home, with some medication to be given at home and with certain antibiotics, which will have to be given for a minimum of six months. However, Youp is once again in aplasia because of the long antibiotic cure and we hope that if he returns home on Wednesday, he is his way back again in his blood values.

Then Thursday and Friday follow the MRI and MIBG scan. Very nerve wracking. On Wednesday the 24th we will find out what the follow-up plan is. We will have to process that and plan it, and I will post a follow-up blog next week.

Lots of love, Ray and Dag

6 Comments

YoUpdates

YoUpdate 19 april

By kaarsjevooryoup on 19 april 2017

En als je denkt dat het niet moeilijker kan, dan gebeurt er weer iets waar je dan toch maar weer mee moet dealen. 2e paasdag spraken we een van de artsen in het AMC, er bleek bij Youp een huidbacterie te zijn gevonden, eentje die vrij hardnekkig kan zijn en die waarschijnlijk ook op zijn intraveneuze lijn is gaan zitten. Dat betekent in elk geval dat in plaats van de lichte 3 daagse antibioticakuur een zwaardere 10 daagse antibioticakuur opgestart moest worden. Dat was een enorme domper. Er moet nog worden uitgezocht binnen deze groep bacteriën of Youp de lichtere of zwaardere versie heeft. De 10 daagse kuur is hierbij de gunstigste variant. De minst gunstige versie van het verhaal is dat de bacterie resistent is tegen deze antibiotica en dan moet Youp worden geopereerd om een nieuwe portocath aan te brengen. We proberen daar maar niet vanuit te gaan. De moeder van Ray en Marcel hadden aangeboden om op Youp te passen 2e paasdag zodat we even samen met Dag’s ouders, Carlijn, Lucas en de kinderen konden gaan brunchen, even Bram met zijn beide ouders weg. Hoe moeilijk en hartverscheurend ik het ook vond. We hebben het gedaan, en zo zaten we aan het strand te brunchen. enorm confronterend want we waren niet compleet, maar het gelukkige snoetje van Bram die opleefde omdat we er even allebei waren deed veel goed. Enorm dankbaar dat we dat even konden doen. Daarna water we even met z’n viertjes op de kamer en had Youp even rust. De jongens keken samen in bed naar de TV en dat was echt een gouden moment waar we alle vier van genoten. Uiteraard werden ook de aanwezige kuikens geknuffeld. Heel voorzichtig en met beleid. Het bracht een lach op ieders gezicht.

Door de antibiotica zou na 48 uur de koorts moeten zakken. Helaas zakte bij Youp de koorts maar niet en piekt hij elke nacht hoger in zijn koorts en slaapt hij door de koorts aanvallen bijna niet s nachts en wij dus ook niet. En omdat ze de koorts niet onder controle kregen, hij vaker moest overgeven, werden er gisteren extra onderzoeken gedaan, nierecho en een longfoto. Dit gebeurde alles op de röntgen afdeling in het AMC, behoorlijk confronterend, daar was immers 4 maanden geleden geconstateerd dat Youp een tumor had. Wat lijkt dat een eeuwigheid geleden en dan besef je even wat je allemaal al met elkaar -maar uiteraard vooral Youp – heeft moeten doorstaan. De nieren zagen er gelukkig goed uit, maar helaas bleek op de foto dat Youp een longontsteking heeft. Dat dus ook nog. Hij moest dan ook nog in isolatie en nu hebben we steeds een soort marsmannetjes die door de sluis van de kamer binnenkomen. Weer wat nieuws. Youp moet er even aan wennen steeds zo’n verpleegkundige met een kapje.

Helaas gaan dus ook de geplande onderzoeken van vandaag en morgen zeker niet door en die van volgende week maandag staan on hold. Youp moet zich eerst beter voelen. Logisch natuurlijk. Maar mensen wat moeilijk want dat betekent dat we niet weten wat de 2 chemos hebben gedaan en wat de volgende stap zal zijn, geduld moeten we behouden. Oh dat wordt toch op de proef gesteld. Maar dapper probeert hij te blijven lachen. Hij moest wel zo hard werken qua ademhaling en bleef koortspieken houden. Daarom werd hij weer gecontroleerd door de arts en werd aangegeven dat als zijn bloedgashaarden zouden zakken en hij zo hard moest blijven werken, hij misschien overgebracht moest worden naar de IC uit voorzorg om hem te helpen met zijn ademhaling. Daar schrok ik zo ontzettend van, dat ik na al de tegenvallers Ray belde om te komen. Zo moeilijk was dat, want je voelt je zo machteloos. Uiteindelijk heeft hij een onrustige nacht gehad weer met koorts pieken en nog een paar keer bezoek van de ic artsen voor controle. Maar hij is gelukkig niet overgebracht. De mannen slapen nu, uitgeput van de nacht. En ik ga zo naar ze toe, met een nieuwe zak verzamelde moed om vandaag bij mijn dappere en hardwerkende mannetje te zijn.

Misschien maar een stastslot kopen. We voelen sat onze kansen daar ineens wel stijgen…. 😊 We blijven ook heel dankbaar voor de intensieve controle en zorg die we ontvangen in het AMC. Hoe moeilijk ook dat we daar zijn. Het is en blijft voor Youp nu de beste plek. Duimen jullie met ons mee voor een snel herstel van de koorts? Veel liefs Ray en Dag

———————————————————————————————————————

And whenever you think it’s not difficult enough, something new adds on to the pile. On 2nd Easter Day, we spoke to one of the doctors in the AMC. A skin bacteria was found in Youps’ blood, one that could be quite stubborn and probably also on its intravenous line. In any case, this means that instead of the light 5-day antibiotic cure, a heavier 10-day antibiotic cure should be started. That was a huge set back. There must still be selected within this group of bacteria if Youp has the lighter or heavier version. The 10 day cure is the most favorable variant. The least favorable version of the story is that the bacterium is resistant to these antibiotics, and then Youp must be operated to apply a new portocath. We are trying not to think about this scenario too much. The mother of Ray had offered to watch Youp on Easter, so we could go for brunch together with Dag’s parents, Carlijn, Lucas and the children. Just Bram with his two parents. How difficult and heartbreaking I found it to walk away from Youp, we did it, and so we sat on the beach to brunch. Enormously confrontational, because we were not complete. But the happy face of Bram, because we were both there, was very rewarding. Hugely grateful that we could do that. After that we just spend time in Youps hospital room with the four of us, and rested some. The boys watched TV together in bed, a very precious moment which all four of us enjoyed. Of course, the chicks present were also cuddled. Very careful and with policy. It put a smile on everyone’s face.

Because of the antibiotics, the fever should fall after 48 hours. Unfortunately, Youp did not loose the fever, and he ran higher in his fever every night. And because they did not control the fever, he had to surrender more often, additional research was done yesterday, an ultrasound of his kidneys and a lung photo. This all happened on the X-ray department in the AMC, quite confrontationally, since it was there, 4 months ago, that we found out that Youp had a tumor. It does it seem like forever ago and then you realize what you all have to go through and – of course, especially Youp. The kidneys looked good, but unfortunately, the picture showed that Youp has pneumonia. That too. He had to be in isolation and now we always have some kind of martians, coming in through the lock of the room. Another news. Youp had get used to those nurses wearing a cap.

Unfortunately, the planned research scans today and tomorrow are definitely not going on and next week’s Monday will be held on hold. Youp should feel better first. Logical of course. But boy, is that difficult because it cease we do not know what these to chemo therapy cures have done or what the next step will be. Patience must be maintained. Oh, that will be put to the test. But brave Youp, he tries to keep on smiling. He had to work so hard when breathing and kept on smiling to the doctors. That’s why he was checked again by the doctor and we were told that if his blood gases were to drop and he had to keep working so hard, he might need to be transferred to the IC in advance to help him with his breathing. I was so shocked that I called Ray after all the fuss to come. It was so difficult, because you feel so powerless. Eventually he had a restful night again with fever peaks and a few visits from the IC doctors for control. But he has not been transferred. The men are sleep now, exhausted of the night. And I will join them todaywith a new bag of courage to be today with my brave and hardworking little man.

Maybe just buy a lottery ticket, we feel our chances are suddenly rising …. 😊 We also remain very grateful for the intensive control and care we receive in the AMC. How difficult it is to still be there: It is and will be for Youp the best place to be now.

Will you pray with us for a quick recovery of the fever?

Kind regards, Ray and Dagmar

14 Comments