Deze week verblijven we in het AMC in Amsterdam. Niet een hele luxe vakantiebestemming, maar met prachtig uitzicht en airco en een eenpersoonskamer!
Youp is hier maandag aan zijn 6e chemo kuur begonnen. En we zitten alweer op dag 6. De kuur op zich gaat niet slecht, binnen de kaders misschien zelfs goed. Het lijkt alsof de grootste strijd geleverd wordt op het tandengebied. Want Youp krijgt niet 1 maar 2 boventanden. Tegelijk. En dus ook nu doet Youp dit op zijn eigen manier. Alsof hij wil laten weten dat zo’n kuurtje hij best kan hebben en als die niet zo heftig is, hij er nog wel wat bij doet….. Maar natuurlijk is zo’n kuur een enorme aanslag op zijn lijfje en tanden erbij krijgen geen pretje. We lopen daarom veel meters over het toegestane stukje op de afdeling. Youp en konijn samen in de wagen, en wij zingend of pratend erachter. En als de vermoeidheid dan toeslaat lekker naar zijn eigen bed.
Het is anders in het AMC, we missen de warmte van het PMC, maar het is over het algemeen wel wat rustiger. Niet qua bezoek trouwens, deze week nemen velen de moeite om langs te komen, wat zo ontzettend fijn is. Het breekt de dag enorm en we hebben even een ander verhaal. We begrijpen dat het voor velen ook een enorme stap is, om hier te komen en op een enkeling u na, houdt niemand het droog als ze voor het eerst op bezoek komen. Waar voor ons de wereld met kerstboompalen, kleurige kanjerkettingen, kale koppies, en bezorgde ouders normaal is geworden, ons 2e thuis, begrijpen we dat het soms enorm binnenkomt. Nog dankbaarder dus voor de mensen die die stap toch zetten ondanks hun angst. En begrijpen we ook dat dat voor sommigen echt te moeilijk is. We worden ons weer even bewust van de abnormaliteit van deze situatie.
En dan de stapels post en cadeaus. Af en toe voelt het bijna feestelijk zo worden we verwend! Youps kamer ziet er zo gezellig uit!
Bram was tot gisteren camperen in Cadzand samen met zijn nichtjes en mijn ouders. Hij heeft weer genoten van zijn, en mijn happy place. Wat komen we daar tot rust. Want na de eerste 2 dagen in het AMC te hebben doorgebracht mocht ik na aflossing door Ray ook even naar Cadzand en hebben we 2 dagen nog genoten samen. De andere twee steeds in onze gedachten en hart bij ons dragend. Bram die bij alles riep, hier gaan we ook met Youp heen hè Mama. En bij de pizzeria zei: ‘Mama, kunnen we hier niet een keer al Youps zieke vriendjes uitnodigen, ook met de broertjes en zusjes.’
En dan wat later… ‘Dat doen we dan mama, dan hebben zij het ook fijn, dan wel allemaal hè mama, de Dalton kindjes, het meisje uit Haarlem, kleine jongen uit Lisse… Allemaal . En dan gaan we samen eten en spelen’. Dan groeit mijn hart. En in mijn hoofd zie ik dat gebeuren.Wie weet ooit…. Dat zou zo fijn zijn.
Het bezoek aan mijn ouders in Cadzand maakte veel los, maar gaf ook enorm veel energie! En dus sinds gisteren weer omgewisseld en verblijf ik in het AMC en geniet is van de kleine lachjes die heel af en toe doorbreken en ben ik ook trots op deze dappere strijder. Ben ik dankbaar dat velen tijdens hun vakantie aan ons denken, door kaarsjes berichtjes bezoek kaartjes en cadeaus. Een dankbaar en rijk mens zit hier.
Liefs en geniet nog van jullie vakantie
ook namens Ray, Dagmar
